NAsıL MasDer!!

Kelimelerle ifade edemediğim çatışmalar olur içimde ki su sıralar cok yasıyorum malesef . Aslında hosuma da gitmiyor değil. Bu çatişmalar tavuk ve yumurta gibi dongu halinde değil. Ama ruh halimin dongu içinde bulunması beni genelde sonuca ulasmamda geciktiriyor. Aynen masturbasyon gibi yasıyorum. Yaptıgım seyden pisman olmadıgım halde yapmasam da olurdu diyorum cogu zaman. Peki olur muydu ki? Olurdu diyemiyorum cunku yapmadıgım zaman karsılastıracak bi durum soz konusu olmuyor ortada. Yada “yapmasam da olurdu”ları birşeyleri yanlıs yaptıgım zaman bahane olarak kullanıyorum. Aynen cogu zaman bir cok insanoglu gibi actıgım kalkanın korumasında kalkan actıgımı kabul etmemem gibi. Peki yanlıs yapma korkusu nerden geliyor ve neden gitmiyor. Aslında yanlıs yapma korkusu yok bende bunu cok iyi biliyorum, benim derdimin ismi daha baska. Benim derdim dogru yapamama korkusu. Ha dogru yapamama korkusu nerden geliyor sorusuna da hemen kalkan acıyorum hemen : “gec olsun, guc olmasın...yapacaksan tam yap”. Yok aslında boole seyler. Hayat boyle surup gitmiyor. Bizden “guc olsun ama gec olmasını”lar isteniyor cogu zaman. Yada “yap da nasıl yaparsan yap”ı bekliyorlar paranın golgesınde. Evet bugun yaptıgım gibi cok seyi yapacagım yasadıgım surece. Ve bunlar beni catısmaya suruklıycek gene. Ne mi yaptım bu gun? “Hiç”. Bari masturbasyona veriyim kendimi şimdi de hiç bisey yapmıs olmıyım. Hic deilse yapmasam da olurduyla yetiniyim. Kendimi kandırayım gene. “Boş”u yasayayım “dolu”ya ozenerek.